El boliche!

De afgelopen dagen waren heerlijk. Vrijdag ben ik voor het eerst naar school gegaan. Nadat mijn ouders hier me bij het secretariaat hadden aangemeld en afscheid van me hadden genomen, nam de directrice me mee naar de plaza, waar alle studenten hereenigd waren en waar de Argentijnse vlag iedere morgen gehesen wordt. Op het balkon, terwijl er minstens 350 paar ogen naar me staarden, moest ik me in mijn beste Spaans voorstellen. Daarna meldde de directrice dat ik in het voorlaatste jaar les zou volgen -wat heel wat boegeroep van de laatstejaarsstudenten uitlokte-, in klas 2B. Nadat de vlag gehesen was door 3 eerstejaarsstudenten, werd ik voorgesteld aan mijn klasgenoten en gingen we samen naar onze eerste les: Historia. Er werd iets op het bord geschreven en de rest van het uur werd ik ondervraagd door mijn 27 klasgenoten. Na de tweede les -psychologia- kreeg ik een rondleiding door de school. Met een bende van 15 man achter me, werd ik naar alle hoeken van het gebouw geleid. Na de pauze hadden we nog een les maatschappelijke leer te gaan en om 1:20 klonk het fluitsignaal, die het einde van de schooldag aanduidt.


De lessen hier zijn helemaal niet vergelijkbaar met Belgicà. Eerst en vooral beschikt geen enkel lokaal over computers of beamers. Spreekbeurten worden hier met een zelfgemaakte diavoorstelling op papier gehouden en het niveau van de lessen ligt hier een pak lager. Testen bestaan eruit af te kijken van je buur of papiertjes door te geven. Vrijdag werden de antwoorden van enkele vragen zelfs luidop doorgezegd, zonder dat de leerkracht er ook maar iets over zei. Toch is La FRAY een van de betere scholen in Catamarca. 


Zaterdag waren mijn zus en ik uitgenodigd op een babyshower van een vriendin. Het hele appartement was in het blauw gedecoreerd -ja, het is een jongen- en binnen stonden tafels vol taarten in alle kleuren, empanadas, maizinitas,.. Na de koffietafel hielden we verschillende spelletjes -waaronder het raden van de omtrek van de buik van de toekomstige mama- Had een geweldige tijd. Rond 23u keerden we naar huis en sprongen nog binnen bij een vriendin in de straat. Om 1u trok ik mijn pyjama aan en las rustig nog wat voordat ik ging slapen. Tot mijn zus om 2:00 de kamer binnenstormde met de boodschap dat ze besloten had vanavond uit te gaan. En ik moest mee. Dus om 2u30 stonden we buiten -het uur waarbij je in Belgicà zo stilaan naar huis gaat- te wachten op onze persoonlijke taxi, primo Lukas. Rond 3u spraken we af met de rest -waaronder een former uitwisselingsstudent van Duitsland die ook in Catamarca woonde, 3 jaar geleden- in het park. Rond 4u stonden we met zijn allen aan de ingang van 'de boliche' -vertaling: de disco- Binnen was er, zoals ik verwacht had op dat uur, geen kat. Maar tegen 4u30 begon het vol te stromen en om 5u was het 'vollen bak'. Nog zo'n cultuurverschil. Me gusta! 


Zondag was siestadag en vandaag moest ik weer naar school. Op school begin ik al goed mijn draai te vinden en te leren wanneer ik wel en wanneer niet moet kijken als ze mijn naam roepen, op de speelplaats. Zo ben ik sinds vandaag officieel lid van het handbalteam van onwe school. We oefenen elke donderdag- en dinsdagnamiddag. Vandaag waren ook de preselecties voor 'la reine de la FRAY', een jaarlijkse schoolwedstrijd waarbij de verkozene meisjes worden gekeurd door een jury. Hoe dan ook, vanmorgen om 11u moesten de meisjes een defile -sorry, mijn computer heeft geen accenten- houden en van de 20 meisjes werden er 12 doorgelaten naar de finale, komende vrijdagnacht. Pure vleeskeuring, eigenlijk. Zeker als je zag hoe de meisjes op stelten en met bijna niets om het lijf door de arena liepen -die trouwens met kinderkoppen geplaveid is, waardoor de halve-finalisten bij elke stap met hun hakken tussen de stenen bleven haken. Hilarisch zicht- 


Ajaa: en op een aanvraag, een kort overzicht van mijn familie.
Wel, ten eerste heb je mijn vader: Hugo, die werkt in een autobedrijf -voor zover ik begrepen heb- en van zondag tot vrijdag niet thuis is. Mijn moeder: Carmen verkoopt herbalife en organiseert verkoopavonden. Verder woon ik nog samen met Lola, de hond, en mijn zus Virginia, die 28 is en afgestudeerd is als prof Engels. Handig, dat wel maar de verleiding is groot om enkel Engels te praten. Gelukkig helpt ze me wat met mijn Spaans en geeft me essentiele raad mee. Zo leer ik stilaan niet telkens te kijken als een passerende auto toetert of als ze achter je 'Hola chicka!' roepen. Zo nu en dan blijft mijn nonkel Filippe ook slapen -die ongeloofelijk snurkt tijdens de siesta- Verder heb ik nog een zus, Euphgenia -woont in Buenos Aires en heeft 2 kinderen- en 2 broers: Mauricio en Claudio. Claudio woont samen met zijn vriendin en Mauricio woont alleen, zo'n 10 quadras van ons huis. Moesten er nog vragen zijn, shoot. 


Hier volgt mijn adres:
Avellaneda (N) 533
entre Camilo Melet y Samuel Molina 
San Fernando del Valle de Catamarca
4700 Catamarca
Argentina


Ben zeker dat jullie allemaal een onweerstaanbare drang hebben mij brieven en pakketjes door te sturen -mijn voorraad aan chocolate raakt zo stilaan op en ik heb nog steeds niet de Argentijnse aanhanger van de Flair gevonden-